"New Moon Daughter" to oszczędne, złożone, często ponure aranżacje w połączeniu z głębokim, ziemistym głosem Cassandry Wilson i skomplikowanym frazowaniem. Niezwykłe, bardzo klimatyczne utwory, które łączą w sobie wspaniały wokal i cudownie "odległe" muzyczne podkłady.
Doskonałe, własne kompozycje Cassandry Wilson o jazzowym zabarwieniu sąsiadują z zachwycającym zestawem pomysłowych coverów od bardzo zróżnicowanych kompozytorów. "Last Train To Clarksville" z chwytliwej popowej piosenki zmienia się w pozbawiony napięcia i naprawdę efektywny jazzowy wokal. "Harvest Moon" spowalnia i tak już smutną balladę Neila Younga do niemal bolesnego poziomu, a tym samym przenosi ją na jeszcze wyższy poziom delikatnej refleksji. Hank Williams "I'm So Lonesome I Could Cry" i U2 "Love Is Blindness" zostają przekształcone w klasykę jazzowego klubu o 3 nad ranem. Wokale i podkłady do "32-20" Roberta Johnsona są uproszczone, a "Strange Fruit" Lewisa Allana staje się tak odosobniony i wymagający, jak jego przerażający tekst.
Side A: 1.Strange Fruit 2.Love Is Blindness 3.Solomon Song
Side B: 1.Death Letter 2.Skylark 3.Find Him 4.I'm So Lonesome I Could Cry
Side C: 1.Last Train To Clarksville 2.Until 3.A Little Warm Death
Side D: 1.Memphis 2.Harvest Moon 3.32-20