Criss-Cross to album Theloniousa Monka, który został wydany przez Columbia, jako jego drugi dla tej wytwórni.
Criss-Cross został nagrany podczas sesji do pierwszego LP Monka, Monk's Dream, i krótko po nich.
Kwartet muzyków, którzy pojawili się na płycie, w czasie sesji nagraniowych grał razem od czterech lat, był więc jednym z dłużej działających zespołów w karierze Monka.
Lindsay Planer z Allmusic nazwał ten album "jednymi z najlepszych prac, jakie Monk kiedykolwiek wykonał w studio ze swoim trio i kwartetem z lat 60." Sukces grupy w tym okresie doprowadził do pojawienia się Monka na okładce Time Magazine w lutym 1964 roku. Później okazało się, że gdy międzynarodowa sława Monka osiągała swój szczyt w połowie lat 60-tych, jego epizody maniakalno-depresyjne nasilały się, a jego dorobek kompozytorski zmniejszał się.
Przed wejściem do studia, aby nagrać ten album, dziennikarz podobno zapytał Monka, czy nagra nową solową interpretację klasycznej piosenki "Don't Blame Me", na co ten odpowiedział: "Może, to zależy od tego, jak będę się czuł, kiedy tam dotrę" Monk nagrał swoją solową wersję "Don't Blame Me" zaraz po przybyciu do studia. "Eronel" to kompozycja, która ma szybkie tempo i pokazuje wirtuozerską grę Monka na fortepianie. Utwór "Crepuscule with Nellie" Monk dedykował swojej żonie.
A
B