Grupa The Doors wzięła swój początek od przypadkowego spotkania dwóch studentów szkoły filmowej Uniwersytetu Kalifornijskiego, Jima Morrisona i Raya Manzarka, który do składu zaprosił swoich dwóch przyjaciół-muzyków: jazzowego gitarzystę, specjalizującego się we flamenco, Robby'ego Kriegera i także jazzowego perkusistę, Johna Densmore'a.
Niezwykle równa, oszczędna i precyzyjna gra zespołu, pełna długich instrumentalnych pasaży, stała się tłem dla charyzmatycznego Morrisona. Jego silny i dramatyczny baryton, w połączeniu z poetyckimi tekstami i sceniczną osobowością, uczynił grupę sławną z dnia na dzień. Zespołowi udało się przełamać wszelkie bariery. Psychodeliczne brzmienie odpowiadało popularnym trendom swego czasu. Bliskie jazzowej precyzji wykonanie zadowalało największych koneserów, głębokie, tajemnicze i bardzo osobiste teksty Morrisona z równą łatwością trafiały do młodzieży, jak i miłośników wyrafinowanej poezji.
"The Soft Parade" to czwarty album studyjny The Doors, wydany 18 lipca 1969 roku przez wytwórnie płytową Elektra. Z powodu różnic pomiędzy tym albumem a poprzednimi wydawnictwami zespołu, "The Soft Parade" wywołał kontrowersje wśród fanów i krytyków. W trakcie komponowania muzyki grupa zmagała się z alkoholizmem wokalisty i frontmana Jima Morrisona, co spowodowało problemy podczas sesji nagraniowych. W piosence „Runnin' Blue” gitarzysta Robby Krieger dzieli z Morrisonem główny wokal.
Spis utworów:
Side A | ||
1 | Tell All The People | 03:24 |
2 | Touch Me | 03:15 |
3 | Shaman's Blues | 04:45 |
4 | Do It | 03:01 |
5 | Easy Ride | 02:35 |
Side B | ||
1 | Wild Child | 02:36 |
2 | Runnin' Blue | 02:27 |
3 | Wishful Sinful | 02:56 |
4 | The Soft Parade | 08:40 |