Alfred Deller niestrudzenie promował swój podstawowy repertuar elżbietańskich pieśni lutniowych i Purcella przez cały okres swojej kariery. Ten recital został nagrany w Prowansji zaledwie trzy miesiące przed śmiercią Dellera w Bolonii 16 lipca 1979 roku. Niektóre z najbardziej znanych tu pieśni, takie jak "Fairest Isle", były pierwotnie pomyślane jako muzyka operowa na głos sopranowy, ale nie można sobie wyobrazić, że Purcell nie miałby nic przeciwko temu, by Deller wyrwał tę muzykę z kontekstu, zaadaptował w razie potrzeby i uczynił własną.
Ten album to jeden z klejnotów w katalogu Harmonia Mundi. Nawet w wieku 67 lat, nagrany w trzy miesiące przed śmiercią, Deller zachowuje swoją szczególną czystość w niemal nienaruszonym stanie. Jedynie pod koniec niektórych wymagających fraz pojawia się najmniejsza oznaka kruszenia. To co pozostaje to jego wzorcowa czystość.
Wokal kontratenorowy - Alfred Deller
Klawesyn - William Christie
Viol [Basse De Viole] - Wieland Kuijken
Skrzypce [Violon Baroque] - Roderick Skeaping (ścieżka: A1)
A1 | The Plaint | |
A2 | If Music Be The Food Of Love | |
A3 | I Attempt From Love's Sickness | |
A4 | Fairest Isle | |
A5 | Sweeter Than Roses | |
A6 | Not All My Torments | |
A7 | Thrice Happy Lovers | |
B1 | An Evening Hymn | |
B2 | From Rosy Bow'rs | |
B3 | O Lead Me To Some Peaceful Gloom | |
B4 | Retired From Any Mortal's Sight | |
B5 | Music For A While | |
B6 | Since From My Dear Astrea's Sight |