"Bukka" White (12 listopada 1906 - 26 lutego 1977) był amerykańskim gitarzystą i wokalistą bluesowym z Delty. Bukka to fonetyczna pisownia imienia White'a; został nazwany na cześć afroamerykańskiego pedagoga i działacza na rzecz praw obywatelskich Bookera T. Washingtona.
Był znany ze swoich zdolności improwizatorskich. Część jego znanych bluesów została zaimprowizowana w trakcie nagrywania, mówił, że "słyszy bluesa w powietrzu". White był jedną z największych osobowości wśród twórców i wykonawców akustycznego wiejskiego bluesa z Mississippi. Grał na metalowej gitarze National, posługując się techniką slide. Styl jego gry był zdecydowanie perkusyjny. Jego muzyka jest niemal archetypicznym stylem bluesa z Delty. Śpiewał w środkowej tonacji swojego głosu, tonem ciemnym i szorstkim.
W 1990 r. został wprowadzony do Blues Hall of Fame.
A1 | Aberdeen Mississippi Blues |
A2 | Baby Please Don't Go |
A3 | New Orleans Streamline |
A4 | Parchman Farm Blues |
A5 | Poor Boy Long Ways From Home |
A6 | Remembrance Of Charllie Patton |
B1 | Shake 'Em On Down |
B2 | I Am In The Heavenly Way |
B3 | The Atlanta Special |
B4 | Drunk Man Blues |
B5 | Army Blues |