"Poza wielkim spektaklem muzycznym, jaki oferuje Cavalli, jego opery wyróżniają się bogactwem i nowoczesnością, a także różnorodnością i złożonością postaci" - mówi kontratenor Philippe Jaroussky. "Reżyserzy sceniczni i teatry operowe coraz chętniej wystawiają jego dzieła. Jego opery są pełne fantazji, szaleństwa, humoru i emocji".
Francesco Cavalli (1602-76) jest ważną postacią w historii opery, jego dzieła, po raz pierwszy doświadczyły odrodzenia w latach 60-tych. Cavalli, najwybitniejszy następca Monteverdiego, działał w Wenecji w czasie, gdy opera przenosiła się z pałaców arystokratycznych do teatrów publicznych. Muzycznie, jego opery wyróżniają się płynną ekspresją i różnorodnością tonów, łącząc szlachetny, mityczny lub tragiczny dramat z drażniącą lub sprośną komedią.
Jak wyjaśnia Philippe Jaroussky: "Cavalli odegrał ważną rolę w tworzeniu opery - nowego gatunku stworzonego przez Monteverdiego i innych - jako popularnej rozrywki. Skomponował wiele oper dla Teatro San Cassiano, który był pierwszym teatrem w Wenecji, w którym powstała opera sceniczna".
Cavalli działał również w dziedzinie muzyki religijnej. Jako chłopiec śpiewał pod kierunkiem Monteverdiego w chórze. Następnie został organistą katedry, a w końcu, w 1668 roku, poszedł w ślady Monteverdiego i stał się jego mistrzem di cappella, odpowiednikiem współczesnego dyrektora muzycznego.
Przygotowując ten album, Ombra mai fù, Jaroussky przestudiował rękopisy większości z 37 zachowanych oper Cavallego. "Naprawdę chciałem wykorzystać czas albumu, aby pokazać całą różnorodność i wszystkie cechy muzyki kompozytora. Czasami może się to wydawać rozbrajająco proste, ale muzyka ta ma bardzo szczególny i charakterystyczny melodyczny i harmoniczny smak. Album został zaprojektowany w taki sposób, aby zilustrować kontrasty w jego operach, które przechodzą z jednej sceny w drugą".
Jaroussky zamieścił numery wokalne i instrumentalne z kilkunastu oper Cavalli'ego, począwszy od stosunkowo znanych utworów, takich jak Calisto, Ercole amante, Ormindo i Giasone, poprzez Eliogabalo, aż po takie rarytasy jak Statira, Principessa di Persia i La virtù dei strali d'Amore. Do duetów miłosnych dołącza sopran Emőke Baráth oraz kontralt Marie-Nicole Lemieux.